Ślepota umysłu

Książka Ślepota umysłu profesora Simona Barona-Cohena (wydanie oryginalne 1995) to publikacja często przywoływana w badaniach naukowych nad autyzmem. Polskie wydanie umożliwia wszystkim zainteresowanym Czytelnikom bezpośredni dostęp do pracy, która wywarła istotny wpływ na współczesną wiedzę o ASD.

Autor opisuje model ewolucji i rozwoju umiejętności czytania umysłu. Według autora większość ludzi wykorzystuje tę zdolność niemal bez przerwy, bez wysiłku, automatycznie i zazwyczaj nieświadomie. Osoby neurotypowe w ten naturalny sposób interpretują zachowania społeczne i komunikację, przewidują je i w nich uczestniczą. Spotykanym ludziom przypisują stany umysłu, takie jak myśli, pragnienia, wiedza czy intencje. Z wieloletnich badań Baron-Cohen wyciąga wniosek, że dzieci z autyzmem przejawiają wybiórcze deficyty w czytaniu umysłu. Wprowadza termin „ślepota umysłu” (ang. mindblindness), gdyż dla osób z ASD fragment rzeczywistości dotyczący stanów i zamiarów innych ludzi jest w dużym stopniu niedostrzegalny. Baron-Cohen prezentuje teorię opartą na danych z psychologii porównawczej, psychologii rozwojowej oraz neuropsychologii. Dowodzi, że specyficzne mechanizmy neuropoznawcze wykształcone w toku ewolucji pozwalają nam czytać umysły innych osób, wyciągać wnioski z ich zachowania, interpretować znaczenie spojrzeń i dekodować informacje zawarte w „języku oczu”.

Simon Baron-Cohen – psycholog kliniczny i rozwojowy, profesor Uniwersytetu w Cambridge, dyrektor Autism Research Centre, autor i współautor publikacji na temat różnych aspektów autyzmu, w tym książek (m.in. Autyzm: fakty, Jak uczyć dzieci z autyzmem czytania umysłu, Poszukiwacze wzorów: autyzm a ludzka wynalazczość) oraz licznych artykułów naukowych.